Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն

-երբ պետական ինստիտուտները աշխատանքի իմիտացիա են անում, 

 

-երբ  պետական չինովնիկները երկրի  ունեցվածքը, հարկատուների   հաշվին ձեւավորվող պետական բյուջեն համարում են իրենց գրպանի փողը, 

-երբ  երկիրը  տեր չունի, իսկ նրանք, որ իրենց տեր են երեւակայում, իրականում թալանչի եւ  անկուշտ լափողներ են, 

-երբ հոգով բոշան դառնում է  պետական լծակների տիրակալ,

-երբ օրվա իշխանություն հորջորջվողները իրենց քթից այն կողմ չեն ուզում տեսնել, 

-երբ դրանք  ապրում են «երկրում իշխանություն ունենալը  լավ բան է, եթե  էդ երկրում ժողովուրդը  պահաջներ չդնի եւ հլու ենթարկվի»  կարգախոսով, 

 

-երբ  150․000 հայ մարդու իր սեփական  տուն-տեղից  հանածները էդ մարդկանց օրվա հոգսը չեն ուզում հոգալ, 

-երբ  շարունակ ճամարտակում են իբր բյուջեից  տրվող  օգնությունների, իբր երկիր մտած  արեւմտյան աջակցությունների մասին, բայց դրանք այդպես էլ չեն հասցնում իրական հասցեատերերին, 

-երբ, մի խումբ   գյորմամիշ-բիրդան աղա դարձածները  քերում են  երկրի իրական տեր ժողովրդին եւ անպատիժ մնում,

- երբ շերեփն առած ընկել են  պետության ջանին ու  ճարպակալում են

-երբ էս ամեն ինչը դեռ  տարօրինակորեն հանդուրժող  հասարակությունը լուռ է ձկան պես, 

 

-երբ վախի մթնոլորտը  այդ պետության մեջ    լեռան պես  մեծ է ու անչափելի 

երբ մի հաստավիզ կենդանու թվում է պետությունը ինքն է ու իր թայֆան․․․

 -Երբ ելք կա, բայց ամեն անգամ  չգիտես ինչպես այդ ելքը ետնամուտք է տանում․․․

-Երբ պետությունը որպես պետություն չկա ու չկա

-Երբ այն տեղը, այն հաստատությունները, որոնք    պետության իմիտացիա են անում, զուտ տիկ-տոկի ծնգլիկ են։

-Երբ  այսպես, տիկ-տոկի  մեջ խրված ու տիկ-տոկի ռիթմով էլ ապրում ենք» ։